آلبالو یا آلوبالو

از جمله میوه های مشهوریست که بیشتر در نواحی کابل و حصه های سرد کشور میروید. تجزیه کیمیاوی آلوبالو: املاح معدنی عبارت است از آهن، کلسیوم، فاسورس، کلور، گوگرد، منزیوم، سودیم، پوتاسیوم، جست، کوبالت. صد گرام آلوبالو هفتاد کالوری تولید میکند. آلو بالو مقدار قابل ملاحظه کاروتن، ویتامین (B) ومقداری از ویتامین(C) نیز دارد. شیرینی آلوبالو از نوع لولوز است، مبتلایان دیابت (مرض قند) میتوانند از آن استفاده نمایند، زیرا علاوه بر اینکه برای این مرض مضر نیست مفید نیز میباشد. وقت خوردن آلوبالو بین دو غذاست ولی بعد از خوردن آن آب نوشیده نشود چه برای دستگاه هاضمه خوب نیست. این میوه اگر از طرف صبح خورده شود از چاقی میکاهد. کسانیکه از معده و روده شکایت دارند بهتر است آلوبالو را بصورت مربا یا کمپوت بخورند. آلوبالو برای صفرا، قی و اسهال صفراوی درمان خوبی است. چه کسان باید آلوبالو یخورند؟ کسانیکه بیماری روماتیزم و قلبی دارند و هم خانمهائیکه میخواهند رنگ درخشان و چهره زیبا داشته باشند زیرا آلوبالو خون را تصفیه میکند. چوبک آلوبالو: جوشاندهء چوبک آلوبالو بی اندازه ادرار آور است مقدار 30 گرام چوبک آلوبالو دریک لیتر آب برای ده دقیقه جوش داده شود و اگر ازین جوشانده مبتلایان مرض حبس البول، اختلال گرده و یا مثانه استفاده نمایند نتیجهء خوبی خواهند گرفت در طب عصری نیز برای ازدیاد ادرار نوشیدن جوشانده فوق را به مریضان توصیه مینمایند. روغن خستهء آلوبالو: برای رفع درد مفاصل روغن خستهء آلوبالو توصیه میشود، آلوبالو و گیلاس تقریباً دارای خواص مشترک اند